نخستین ستاره ای بود که در عرش به خورشید نبوت رسیدی ؛ ستاره ای نیلی به رنگ جراحت آسمان و زخم زمان . ای ام ابیها ! ای مهربان ترین مادر دنیا ، حبیبه حق و شفیعه ی حشر ، پدر و مادرم به فدای دست های مهربانت باد .
تو محور آسمان ایثاری و اولین علت خلقت . ای مادر رسالت و همتای ولایت ؛ به روزهایی می اندیشیدیم که پس از واقعه عظیم غدیر , همراه با حسنین به خانه های اهل مدینه می رفتی ، با بیان وحیانی خویش حجت الهی را بر غافلان، تمام می کردی و بدین سان از آغاز ، حمایت از ولایت ، سرلوحه خصایل آسمانی بود .
غبار غم از سیمای زیبای علی می زودودی و بر زخم های فزون از ستاره های پیکرش که نشان از رزم با باطل داشت ، مرهم می نهادی .فتوحات مولاء رهین مهربانی توست .هنوز خطابه های رسایت سراج راه مجاهدان است و بر آفاق تاریخ می تابد .
پاره تن رسول یار بودی و یگانه یاور یکتا ، امیر عاشقان .تلالو ذوالفقار علی ، وامدار عزم و عزت تو بود ، آن گاه که بر بی بصیرتی تان و دنیا پرستان غضب می کردی ، غضبناکی آفریدگارقادر ، آشکار می شد . رضای تو رضای حق بود و با خرسندی ات ، تمامت اهل عرش و ساکنان قدس قرین شعف می شدند .
یا زهرا (س) در ایام شهادتت دلهایمان را به سوی بقیع پر داده ایم …….
آخرین نظرات